Verslag:
Op Maandag 6 november zijn we met alle brugklassen van het Emmauscollege naar het Isala theater geweest. We hebben hier naar een theatervoorstelling gekeken van 100% selfmade. De voorstelling werd gemaakt door 7 mannen, allemaal met een andere achtergrond, maar allemaal gek op dansen. Het optreden bestond uit verschillende soorten dans, afgewisseld met stukjes toneel.
Het thema is eigenlijk de liefde voor dansen. De jongens lieten verschillende soorten dans zien, zoals: hiphop en breakdance, maar ook werd er gedanst op klassieke muziek en popmuziek. In de voorstelling laten ze zien dat het mogelijk is om je droom te bereiken, zolang je niet opgeeft. Hard werken en omgaan met mislukkingen, opnieuw proberen en beter worden, dit is de boodschap die ze je willen meegeven.
Ik vond de voorstelling erg leuk, het was wel moeilijk te begrijpen waar het nou precies over ging. De acteurs waren enthousiast en je kon zien dat ze er echt plezier in hadden. Er gebeurde veel in het optreden, zo hebben ze in 75 minuten heel erg veel verschillende danssoorten laten zien. Soms werd er met de hele groep gedanst en op andere momenten dansten er bijvoorbeeld maar 1 of 2 mensen. Het decor zag er mooi uit, ze hadden spiegels waarin ze zichzelf zagen tijdens het dansen, ook hadden ze een draaiplateau, deze gebruikten ze bijvoorbeeld om op te dansen. In sommige stukjes werd het eigenlijk gebruikt als een speeltoestel, ze klommen er dan op en renden er doorheen. Het licht zag er spectaculair uit, als het een drukke dans was, ging het licht ook heel druk aan of uit en scheen het alle kanten op. Deed iemand een gevoelige dans, dan scheen er bijvoorbeeld alleen op die persoon een spotlight. De muziek was goed te horen, het geluid stond hard aan. Voor mij waren het niet zulke bekende liedjes, eentje van Michael Jackson, maar voor de rest kende ik ze niet.
Op Maandag 6 november zijn we met alle brugklassen van het Emmauscollege naar het Isala theater geweest. We hebben hier naar een theatervoorstelling gekeken van 100% selfmade. De voorstelling werd gemaakt door 7 mannen, allemaal met een andere achtergrond, maar allemaal gek op dansen. Het optreden bestond uit verschillende soorten dans, afgewisseld met stukjes toneel.
Het thema is eigenlijk de liefde voor dansen. De jongens lieten verschillende soorten dans zien, zoals: hiphop en breakdance, maar ook werd er gedanst op klassieke muziek en popmuziek. In de voorstelling laten ze zien dat het mogelijk is om je droom te bereiken, zolang je niet opgeeft. Hard werken en omgaan met mislukkingen, opnieuw proberen en beter worden, dit is de boodschap die ze je willen meegeven.
Ik vond de voorstelling erg leuk, het was wel moeilijk te begrijpen waar het nou precies over ging. De acteurs waren enthousiast en je kon zien dat ze er echt plezier in hadden. Er gebeurde veel in het optreden, zo hebben ze in 75 minuten heel erg veel verschillende danssoorten laten zien. Soms werd er met de hele groep gedanst en op andere momenten dansten er bijvoorbeeld maar 1 of 2 mensen. Het decor zag er mooi uit, ze hadden spiegels waarin ze zichzelf zagen tijdens het dansen, ook hadden ze een draaiplateau, deze gebruikten ze bijvoorbeeld om op te dansen. In sommige stukjes werd het eigenlijk gebruikt als een speeltoestel, ze klommen er dan op en renden er doorheen. Het licht zag er spectaculair uit, als het een drukke dans was, ging het licht ook heel druk aan of uit en scheen het alle kanten op. Deed iemand een gevoelige dans, dan scheen er bijvoorbeeld alleen op die persoon een spotlight. De muziek was goed te horen, het geluid stond hard aan. Voor mij waren het niet zulke bekende liedjes, eentje van Michael Jackson, maar voor de rest kende ik ze niet.